انصافا هرطور هم که حساب کردیم دیدیم باید به رسانهها و روزنامههای حامی این دولت سختی کار تعلق بگیرد! بندگان خدا روزانه با مشکلاتی سر و کله میزنند که حتی کارگران معدن هم اینقدر فشار رویشان نیست.
شما تصور کن هر روز بخواهی یک مشکل جدید را بندازی گردن یکی دیگر(طبیعتا احمدینژاد)، همین یک مورد خودش یک تنه انرژیای از آدم میبرد که حتی کروبی برای گفتن دول الخلیج نصف آن انرژی را هم صرف نکرده بود! به هر حال مخاطب هم انتظاراتی دارد! شما باید جوری هربار با شیوههایی متنوع و نو، تقصیر را گردن احمدینژاد بیاندازید که مخاطب هم احساس تنوع بکند.
یا چرا راه دور برویم؟ همین دو میلیارد دلار!
ظریف رفته است آمریکا، همانجا بغل گوش آنهاست، دست در دست کری قدم میزند، آنوقت جلو چشم ظریف دو میلیارد دلار از پولهای ایران را برمیدارند!
حالا اینها مهم نیست. خبرش میرسد ایران. بعد فکر میکنید چه اتفاقی میافتد؟ مثلا سردبیر یکی از این روزنامهها با تحلیلگر خبر(طبیعتا زیباکلام) دارد اینجوری طی میکند که طی تحلیل علمی-تخیلی مقصر(طبیعتا احمدینژاد) را مشخص کند تا فردا کار کنند!
خلاصه این رسانهها الان توی وضعیتی هستند که هر ده دقیقه یکبار یا باید یک چیز جدید را یا تکذیب کنند یا گردن قبلیها بیاندازند.
پس هرچقدر هم از وزارت ارشاد بودجه بیشتری بگیرند باز هم حقشان است. اصلا هر یک شماره درمیون یک غلط املایی در برابر این هجم عظیم از فعالیت که دیگر چیزی نیست اینهمه به آرمان گیر دادهاید!
باشگاه طنز و کاریکاتور انقلاب اسلامی
https://telegram.me/joinchat/AzdJUjvkS9w-_J7xAyoX2Q